ოცი ნაბიჯი
პირველი ნაბიჯი - მე ეს შევძელი და წამოვედი სამუდამოდ. მეორე ნაბიჯი - იქნებ მივიხედო? არა თითონ დამიძახებს.
მესამე ნაბიჯი - რატომ არ მიძახის?
მეოთხე ნაბიჯი - როგორ მინდა მივიხედო.. მაგრამ არა... მე ძლიერი ვარ.
მეხუთე ნაბიჯი - არ ისეთი ძლიერი ვყოფილვარ როგორც მეგონა.
მეექვსე ნაბიჯი - ჯანდაბა რატომ ვერ გავძელი? რატომ გავხედე?
მეშვიდე ნაბიჯი - რა საყვარლად იდგა. აბუზული...
მერვე ნაბიჯი - მაგრამ მან მე მატკინა. არ არის პატიების ღირსი.
მეცხრე ნაბიჯი - რომ მჭირდება?
მეათე ნაბიჯი - არ მიძახის.. არ ვჭირდები.
მეთერთმეტე ნაბიჯი - ცრემლები..
მეთორმეტე ნაბიჯი - მტკივა ღმერთო...
მეცამეტე ნაბიჯი - უკვე მენატრება..
მეთოთხმეტე ნაბიჯი - ისევ უკან გახედვა მინდა. რა ვქნა?
მეთხუთმეტე ნაბიჯი - სად წავიდა??
მეთექვსმეტე ნაბიჯი - პანიკაში არ ჩავარდე. სადაც უნდა იქ წავიდეს მე რაა?
მეჩვიდმეტე ნაბიჯი - შეტყობინება ტექსტით "მიყვარხარ. გთხოვ მაპატიე"
მეთვრამეტე ნაბიჯი - რა ვქნა? მინდა ვაპატიო...
მეცხრამეტე ნაბიჯი - ვაიმეე... (წინ ის აესვეტა და შემთხვევით დაეჯახა)
მეოცე ნაბიჯი - რა თბილი ხელი აქვს. როგორ მიყვარს მასთან ერთად ხელჩაკიდებული სეირნობა.
