ბიჭო ნუ ტირიხარ- მაკოცე რა!
აღარ ვარ ბავშვი სული მეპარება უშენოდ სიცოცხლე სიკვდილს ემსგავსება
არ მესმის ბიჭო რად მალავ თვალებს
ან ხომ არ შებიჭამ მაგ ლამაზ ბაგეს?
გულში რაღაცა გამერჭო მწარე
ვაიმე, ბიჭო ვერ ვახელ თვალებს!
მაკოცე მალე- გავახელ თვალებს
თორემ მოვკვდები ვყვითლდები- ნახე!
შეჰ რომ გეტირება- გული ჩემი კვდება
და როცა გეღიმება სული მებნიდება!
გემუდარები ნუ მალავ სახეს!
მომაპყარ ოხერი.. მოვკვდებ!-მალე!
მხოლოდ ვეხვეწები, სიკვდილს ვევედრები,
რომ მიმახატოს სამარის ქვას
ღამის წყვდიადში ტყდებოდა ცა
ელავდა, წვიმდა, დასველდა ქვაც!
ქვიდან, მიხატული რომ გიმზერ- რა?
შენც თავჩაღუნულს რომ გაწვიმს თან
ბიჭო გევედრები მომხედე რა!
ქვაზე მიხატულს მასველებს ცა
ბიჭო ნუ ტირიხარ- მაკოცე რა!
აი, ცრემლი მომდის შეხედე რა!
