სიყვარული არც ისე ადვილია 4
-შენ არაფერ შუაში არ ხარ მარი, ყველაფერი ნიკას ბრალია ძალიან ჩქარა მიყავდა და ქამარი გაწყდა და ელენე გადავარდა და ამიტომ არის დამნაშავე ის. -ნახევარწილად ჩემი ბრალიცააა.გთხოვ წამიყვანე ელენესთან.
-კარგი წავიდეთ მაგრამ იცოდე შენ რომ არ მოსულიყავი ერთმანეთს ვერც კი გავიცნობდით მე ძალიან ბედნიერი ვარ იმით რომ ერთმანეთი გავიცანით და იმედია ვიმეგობრებთ მარი.
-ახლა მაგაზე ვერ ვილაპარაკებთ არ შემიძლია წავიდეთ დროზე
ელესთან მივედი და გული მომიკვდა ისე გამოიყურებოდა
მასთან დარჩენა მინდოდა მაგრამ დაჩიმს არა უნდა წახვიდეო მასთამ მე და ნიკა დავრჩებითო. დიდი ხნის თხოვნის შემდეგ დამარწმუნდა რომ წავსულიყავი.
მთელი ღამე ელეზე ვფიქრობდი.
მეორე დილაც გათენდა ჩემს მშობლებს ვუთხარი რომ სკოლაში მივდიოდი მაგრამ სინამდვილეში ელენესთან წავედი საავადმყოფოში...
პალატაში ჯერ არ მიშვებდნენ, ამიტომ გარეთ მოცდა ვამჯობინე სანამ ნებას დამრთავდნენ. იქ დაჩი და ნიკა ვნახე, მივედი და მივესალმე:
-გამარჯობათ ბიჭებო.
-გამარჯობა -თქვეს ორივემ ერთად
-როგორია მისიი მდგომარეობა არ იცით?-შევეკითხე მათ.
- მდგომარეობა სტაბილურიაა -თქვა ნიკამ
-კი მაგრამ თუ იცით რომ ესეთი რაღაც შეიძლება მოხდეს რატომ ატარებთ ბაიკეერების შეჯიბრს ეს ხომ დაუშვებელია. ახლა შეიძლება ჩემი და ელენეს მშობლებმა გაიგონ რომ ბაიკერების შეჯიბრებაზე ვიყავით და მერე ნამდვილად დაგვერხევა.-ძალიან გაბრაზებული ვიყავი მაგრამ ახლა უფრო ელენეზე ვღელავდი-მისი მშობლებისთვისაც კი არ მითქვამს და გუშინ დარეკეს შენთან ხომ არ არისოო მე კი იძულებული ვიყავი მომეტყუებინა და ვუთხარი ჩემთან დარჩება ეს ერთი დღეთქო არადა საავადმყოფოშია ღმერთო ჩემოო რა უბედურებაა.. ასე გაგრძელება აღარ შეიძლება
-დაწყნარდი მარი -თქვა ნიკამ-ყველაფერი კარგად იქნება
-როგორ ფიქრობ რაც მოხდა ამას არავინ გაიგებს?როგორ უნდა იყოს ყველაფერი კარგად არ მესმის ამაში გამოსავალს ვერ ვხედავ სამწუხაროდ-ტირილი დავიწყე.
დაჩი მოვიდა ჩემთან და ჩამეხუტა, მაწყნარებდა და ცოტა გულზეც მომეშვა.
სახლში მივდიოდი ჩემი მანქანით. შესვლისთანავე ჩემი ძმა მომვარდაა:
-რა მოხდა? გავიგე რომ შენ და ელენე ბაიკერების შეჯიბრებაზე იყავით და ელენე გადმოვარდა ეხლა კი საავადმყოფოშია.
-კი მაგრამ როგორ გაიგეე?-ძალიან შემეშინდა რომ ამას დედაჩემი და მამაჩემიც გაიგებდა
-კარგი რა ეს ხომ პატარა ქალაქია აქ არაფერი არ დაიმალება და სხვათა შორის დედას და მამას მოგიწევს აუხსნა ყველაფერი რადგან მათ უკვე იციან და არა მგონია ეს გაპატიონ, ამიტომმ დაიკო სანამ რამეს გააკეთებ ხოლმე ცოტა დაფიქრდი-გაიცინა გიომ
-იდიოტო ჩამომეცალე ჩემს ოთახში უნდა შევიდე და სანამ მშობლები არ მოვლენ არ დამიძახო გასაგებია?-გაბრაზებით ვუთხარ
-დაიკო შენს დასაფლავებაზე რა ფერის ყვავილები გინდა მოგიტანოო?-სიცილისგან მოკვდა
-გამეცალეთქოოოო
