სიყვარული არც ისე ადვილია 6
მოსაღამოვდა, მაგრამ დაჩი არსად არ ჩანდა.მისაღებ ოთახში გავედი რადგან ჩემს ოთახში ყოფნა აღარ შემეძლო. დედა დამხვდა და მითხრა:
-საით გაგიწევია? მარიი-მკითხა მკაცრი ხმით
-უნდა გავისეირნო დედაა თუ რათქმაუნდა წინააღმდეგი არ იქნები
-წინააღმდეგი ვარ რა თქმაუნდა და არსადაც არ წახვალ მარი დასჯილი ხარ მემგონიი და ახლა რომ გაგიშვა მერე ვინანებ იცოდე.
-დედა გთხოვ.იცი მამა დამთანხმდა რომ წავსულიყავი და ამიტომ პრობლემები არ შემექნება.
-არ წახვალ მეთქიი მე ვთქვი და ჩემს სიტყვას არ გადავხდებიი იცოდეე
ამდროს მამა მოვიდა სახლში და მითხრა:
-მარი გელოდებიან აღარ მიდიხარ??-თან გაეღიმა ჩემს საყვარელ მამიკოს.
-კი მამა ეხლავე -ძალიან გამიხარდა მამაჩემის საქციელიი
დედაჩემი გაცოფდა.
-არსადაც არ წავა. და ვინ გამოუარა ოღონც??
-მეგობარმა. ცუდი ბიჭი არ უნდა ჩანდეს ამიტომ სანერვიულო არაფერია. წადიი მარი გაისეირნე და დამშვიდდი. ელენეზე არ ინერვიულო იგი კარგადაა ეხლა იქიდან მოვდივარ.პალატაში გადმოიყვანეს.
-კარგი მამა მე წავედიი.-დედა გამომეკიდა
-მოიხედე მარიი არ გაბედო წასვლა თორემ ინანებ მოიცაადეე-მე ყური აღარ ვუგდე და წავედი.
კიბეები ჩავირბინე. და გარეთ გაავვარდიი.
მოტოციკლი დავინახე რომელზეც დაჩი იჯდა.
-აბა მოდიხარ?-მკითხა სიცილით
-რათქმაუნდა.
მოვუჯექი და წავედით.ვერ ვხვდებოდი სად მივდიოდით ამიტომმ ვკითხე.
-სად მივდივართ?
-სიურპრიზია მარი.-თან გაეცინა
მომწონდა მისი ღიმილი მისი შეხება და მასთან ყოფნა.არ ვიცოდი იგი თუ რამეს გრძნობდა ჩემს მიმართ მაგრამ მე ვხვდებოდი რომ შემიყვარდა და არ ვიცი რატომ.
