დახურეთ ზეცა!
(ილიას) წარსულს კალენდრის უჯრაში ვკეცავ,....
ვერ ჩამოვწყვიტე ლაჟვარდს ღრუბლები...
არ შემაწუხოთ, დახურეთ ზეცა!
ღმერთს გულახდილად ვესაუბრები...
-საკუთარ ძმათა სისხლში ვიხრჩობი
სატრფოს ცრემლები მაწვიმს ნოტებად.
ვეპოტინები კალთას ღვთისმშობლის,
მხოლოდ მას ესმის ჩემი გოდება....
-საკუთარ ძმათა სისხლში ვიხრჩობი
სატრფოს ცრემლები მაწვიმს ნოტებად.
ვეპოტინები კალთას ღვთისმშობლის,
მხოლოდ მას ესმის ჩემი გოდება....
რა ვქნა, უფალო?!, დრო დადგა რთული -
იმედი ვთესე, ამოდის ღვია...
და ვისაც ჩემი ვუძღვენი გული
მადლობის ნაცვლად მაჯახა ტყვია!
- ირბინე, სანამ ტყვია თბილია,
დროს ჩამოგარჩენს ნაბიჯი ნელი!
მოკვდე? - სიკვდილი ხომ ადვილია,
დაბადებაა ამქვეყნად ძნელი!
-მაშ, სანამ ვცოცხლობ, ვირბენ მამულში,
ჯანდაბას ჩემი გულისნადები
და რომ მოვკვდები, ქართველთა გულში
მომავლის რწმენად დავიბადები!...
ჩემს ცხოვრებაშიც დადგა ავდარი,
გულს შეეხიზნენ რუხი ღრუბლები...
დახურეთ კარი, დახურეთ კარი! –
ღმერთს სამშობლოზე ვესაუბრები....
ავტორი: გენრი დოლიძე
