არასდროს არ დავჯდებოდი იმ იდიოტის მოტოციკლზე რადგან სუფთა გამოთაყვანებული იყოო..უკნიდან ელემ დამიძახააა:
-მარი ჩემი ლოვე უნდა გაგაცნოო ამას ნიკა ქვია გაიცანი ეს კი ჩემი საუკეთესოო დაქალი მარი.
-სასიამოვნოა-თქვა ნიკამ - არ გინდა შენც დაჯდე რომელიმე მოტოციკლზე და ვინმეს მოუჯდე უკან?
-იციი არ მიყვარს მოტოციკლეტები აქ მხოლოდ ელეს თხოვნით ვარ მოსული და არც მაინტერესებს ეს უაზრო შეჯიბრიი
-უაზრო არ იქნება -თქვა იმ იდიოტმა უკნიდან
-იიცი რას გეყვიი იდიოტოო.....-მივაძახეე მაგრამ სიტყვა გამაწყვეტინა.
-მე დაჩი მქვია და არა იდიოტი აი შენ კი სანამ არ მეტყვი რა გქვია მანამდე მახინჯს დაგიძახებ გაწყობს?-გულიანად გადაიხარხარააა
-მას მარი ქვია -უთხრა ელენემ და თან იცინოდა.
-აა ესეიგი მარი არაა? კარგი მაშინ მახინჯო მარიი .. მართლა არ გინდა წამოსვლა?
-კი მინდა ოღონდ არა შენთან ერთად -წავედი და ვიღაცას უკან მივუჯექიი ძალიან მეშინოდა მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა. აშკარად არ მოსწონდა ის ბიჭი ვის უკანაც დავჯექი.
ბაიკერების შეჯიბრება დაიწყოო.. მოტოციკლზე ჯდომისას გული გამისკდა.
იმხელას ვყვიროდიი რომ ასე მეგონდა მთელი მსოფლიო გაიგებდა. ამ შეგრძნებას რომელიც მოტოციკლზე ჯდომისას განვიცადე ვერც კი ავხსნიი ეს შეუძლებელია.
უცბად დავინახე როგორ გადმოვარდა ვიღაცა მოტოციკლიდან და ვერ გავაცნობიერე ეს ვინ იყო..
ვყვიროდი რომ გაეჩერებინა მოტოციკლი.
მივვარდი მასთანნ და დავინახე ეს ელეეენეე იყოო. მისიი დანახვისას გული კინაღამ წამივიდა.
სახეზე სულ ნაკაწრები ქონდა და ეტყობოდა კიდევაც რო მ მოტეხილობებიც ქონდა.
-ელეე გთხოვვ გთხოვ არ დამტოვოო გამოფხიზლდიი გემუდარებიი მარტო არ დამტოვო ხომ იცი შენს გარდა არავინ მყავს გთხოვ ...
დაჩი მოვიდა ამ დროს და ნიკაც მოყვა.ნიკამ ეგრევე დაიძახა:
-ღმერთო ჩემო ეელენე-ცრემლები გადმოცვივდა
-არ მიეკაროო ნაგავოო შენი ბრალია ამ დღეში რომ არის- სილის გარტყმა დავაპირე მაგრამ ხელი დაჩიმ დამიკავა ..-მისიი ბრალია ყველაფერი-სხვა გზა არ მქონდა ისე ვიყავი რომ დაჩის ჩავეხუტე ძალიან ცუდად ვიყავიი ისე რომ ამ დღეში არასდროს არ ვიქნებოდიი
5 წუთში სასწრაფო და საპატრულო მოვიდა.
დაჩიმ ხელი მომკიდა და სადღაც მიმაქანებდა.
-ჩქარა მოტოციკლზე დაჯექიი უნდა წავიდეთ..პოლიცია მოვიდა და დაგვიჭერენ იცოდე
-არ არ წამოვალ ელენეს აქ ვერ დავტოვებ
-მასთან ნიკა იქნება ჩვენ კი უნდა წავიდეთ.
ეგრევე წავედით უკან პოლიცია მოგვყვებოდა მაგრამ დაჩიმ გზა აუბნია და როგორც იქნა ჩამოგვცილდა
მე ტირილი დავიწყე.
-ღმერთო ჩემო. რომ მცოდნოდა რომ ასე მოხდებოდა არ წამოვიდოდი და არც მას წამოვიყვანდი ნამდვილი იდიოტი ვარ.