–ანიი.... თავი ნელი მოძრაობით შევაბრუნე უკან და თვალები შუბლზე ამივიდა...
–საბა? აქ რას აკეთებ?
–მზის ჩასვლის საყურებლად მოვედი... შეიძლება შენი სანაპიროდან შევავლო თვალი?
–ეს ჩემი სანაპირო არ არის.
–შენია ! მე გაჩუქებ !
ისევ გამიღიმა ... მზის სხივებმა მის კბილზებზე ალმასივით გაანათა . ზემოდან დამყურებდა და ბააგეებიდან მხიარულ ღიმილს არ იშორებდა...
–შეიძლება ჩამოვჯდე?
–დღეს ამას უკვე მეორედ მეკითხები. უარი , რომც გითხრა მეტყვი , რომ სანაპირო კი დიდია , მაგრამ შენ ეს ადგილი მოგწონს.. ასე , რომ....
გაეცინაა და ჩემს გვერდით დაიკავა ქვაზე ადგილი ... რამდენიმე წუთი ჩვენს შორის დუმილი მეფობდა .. ბოლოს სიჩუმე კვლავ საბამ დაარღვია....
–იცი?.... მართალია დღეს გაგიცანი, მაგრამ რაც არ უნდა გასაკვირი იყოს უკვე შენი თვალებიდან შევძელი იმის ამიოკითხვა , , რომ გიჭირს....თან ძალიან... შენი ღიმილი უდარდელი გოგონას ღიმილს არ გავს.. ეს უფროო, როგორ აგიხსნა.....ეს უფრო ღიმილია, რომლის უკანაც დიდ ტკივილს ვხედავ ,,,, თითქოს ამ ღიმილით იინიღბები....
ვერაფრის თქმა ვერ შევძელი ,,, ზღვისთვის თვალი არც მომიწყვეტავს .... კვლავ ვდუმდიი...
–თუ გინდა გული გადამიშალე , როგორც ეს დილით მე გავაკეთე.. სავსებით შესაძლებელია არც არავინ მეკითხებოდა და შენც არ გაინტერესებდა , მაგრად დამიჯერე სასიამოვნოა , რომა ვიღაც გისმენს,,, თანაც ძალიან გამიხარდება , რამით თუ შევძლებ შენს დახმარებას... !
–ორი წლის წინ,,,,–ყოველგვარი შესავლის გარეშე დავიწყე ლაპარაკი...– ერთი ბიჭი გავიცანი სრულიად შემთხვევით.2 წლით ჩემზე უფროსი.... 11 კლასში იყო , ჩვენს სკოლაში , რომ გადმოვდა. მე მაშინ ცხადია 9 ეში ვიყავი.... რა თქმა უნდა იმის გათვალისწინებით თუ , როგორი გარეგნობა და ტალანტი ქონდა მალევე შეძლო სკოლის გოგოების გულის დაპყრობა.. ძმაკაცებიც უცებ გაიჩინა, გრანდიოზულად დადიოდა.. ყველას თბილად ექცეოდა და ზემოდან ყურება არ უყვარდა,,,, მიუხედავად იმისა , რომ ჰქონდა ამის მიზეზი ... ზუსტად ამან მომხიბლა მაშინვე მასში... სხვებს არ გავდაა,,, !!! მანამდე ბიჭის მიმართ სიმპატიაც არ მქონია. წიგნებს გადაყოლილი გოგო ვიყავი. მართალია დაქალებში გართობა მიყვარდა , მაგრამ გულს არ ვაძლევდი უფლებას საპირისპირო სქესზე მეფიქრა ასეთ პატარა ასაკში... ისე გარეგნულად ყველთვის უფრო დიდს მამგვანებდნენ ... მოკლედ,... როგორც ხდება ხოლმე.. სკოლა პატარა იყო... მეც მის ძმაკაცებთან ახლო ურთიერთობა მქონდა. გავიცანიი... ხშირი კონტაქტი მქონდა. სკოლაშიც...ქუცაშიც , რადგან ჩემს მეზობლად ცხოვრობდა იქვე ახლოს... რამდნეიმე კვირაში გავაცნობიერე , რომ ჩემთვის სულერთი არ იყო... მივხვდი , რომ მას ისე არ ვუყურებდი, როგორც სხვა ბიჭებს...მაშინ განვიცადე ის რაც არასდროს მქონდ განცდილი... ყველთვის ყურადღებიანი იყო ჩემს მიმართ.. ეს უფრო მხიბლავდა .. ვიბნეოდი , რომ ვხედავდი , მაგრამ ყოველთვის ვახერხებდი დაფარვას,,,, მოკლედ ბევრი რომ აღარ ვილაპარაკო... გაცნობიდან 2 თვეში ძალიან რომანტიულ ვიტარებაში ამიხსნა სიყვარული..მიუხედავად იმისა, რომ ვაცნობიერებდი , როგორ მიყვარდა და ხშირად მისგანაც იგივეს ვგრძნობდი , თავი მაინც მის მეგობრად მიმაჩნდა .. ალბათ კარგიც იყო, ჯერ კარგად გავიცანი და მერე,,,, მოკლედ.... ერთ საღამოს დამირეკა და შეხვედრა მთხოვა, მითხრა ლაპარაკი მინდა შენთან , რცევა მჭირდებაო.. არ გამკვირვებია , რადგან ხშირად ვმსხდარვართ და საათობით გვილაპარაკია ,, დათანმხდი და ჩვენს პარკში დამითქვა შეხვედრა,,, გაზაფხული იყო, სკოლა მთავრდებოდა. საღამოს 8 საათზე უკვე დანიშნულების ადგილას ვიყავი .. არ ვიცი რატომ , მაგრამ თითქოს შაღამოც გვეუბნებოდა ეს თქვენი დღეა და ამ დღეს შეიიცვლება ყველაფერიოო,,, მოკლედ შევედი და დავინახეე. სულ სხვანაირი მეჩვენა.... მივედი და ჩამიხუტაა... გული ისე ამიჩქარდა მეგონა გადმომივარდებოდა.... ისეთი სიტყვები მითხრა ვგიჟდებოდი. ემოციებს ვერ ვმალავდიი.... ზუსტად მახსოვს მისი სიტყვები '''– ანი იციი? .. არ მიყვარს ბანალური სიტყვებიი. არ მიყვარს უაზრო მიხვევ მოხვევები.. შენ იცი ეს.... მე შენ მიყვარხარრ!! ჩემი ცხოვრება ხარ,,, ჩემს მიყვარხარს არაფრის დამატება არ უნდა . მიყვარხარ ისე , რომ შენთვის ყველაფერს გავწირავ ..... მამის გარდაცვალების შემდეგ შენ ხარ ადამიანი ვინც მაგრძნობინა , რომ ცხოვრება გრძელდება... მადლობა უფალს , რომ შენი თავი მაჩუქა '' ეს თქვა და ჩემს წინ მუხლებზე დაეცაა . ალბათ ევრავინ წარმოიდგენდა მას ასეთს,,, ცრემლები ვეღარ შევიკავე დაა რამდენიმე წამში დავუდასტურე ჩემი დადებითი პასუხი , ვუთხარი , რომ მეც იგივეს ვგრძნობდი,,, მომვარდა და ხელში ამიტაცააა .... – ცრემლებს ევრ ვიკავებდი. ნიკას არც ვუყურებდი , თავი დახრილი მქონდა და განვაგრძობდი..– უეცრად მიწაზე დამსვაა.... პარკში პატარა ბიჭუნები ასე 5 წლამდე ,, მოდიოდნენ და თითო თითო ვარდი მოჰქოონდათ... ზუსტაად 100 პატარა ბიჭუნა.. ზუსტად 100 წითელი ვარდიი... მთვარე ამოდიოდა.. უცებ მუიკის ხმა გაისმააა . ჩვენი საყვარეელი მუსიკისს, რომელიც გიომ ჩემთვის დაწერაა. მისი ძმაკაცები მოვიდნენ .. მუსიკალური ინსტრუმენტეებით დაა გიტარა მას მიაწოდეს. მე სკამზე დამაყენეს და მიმღეროდნენნ.. არ ვიცი ეს დღე ჩემი თვაებიდან არ ამოდიისსს )))) – ვსლუკუნებდი., ემოციებს ვეღარ ვაკონტროლებდი.... მაგრამ ბოლოს სული მოვითქვი და განვაგრძე ..... მოკლედ 2 წელი ასე ერთად ვიყავით... უნაკლო ურთიერთობა. მის თვალებში იმხელა სიყვარულს ვეხადავდი... ვგიჟდებოდი მასზე და ახლააუარესად ვგიჟდებიი.... მამა , რომ გარდაეცვალა 13 წლის იყო, ეს მისთვის დიდი დარტყმა იყოო. გაანადგურაა, მერე მე გამიცნო და სულ მიმეორებდა , რომ შენ უნდა გიმადლოდე ცოცხალი , რომ ვარო... მაგრამ სულ ამბობდა , მამას ღიირსებას ბოლომდე დდავიცავო.. მამამისი რაღაც ორგანიზაციაში იყოო... გაჭირვებულ ადამიანებს ეხმარებოდა. ანუუ მიწისძვრების და მსგავსი შემთხვევებით დაზარალებულ ადამიანეებს დახმარებას უწევდა.. ასევე ჯარში მსახურებდა და საბოლოოდ ომმა შეიწირაა..13 წლის ბიჭს მამის მხოლოდ საფლავი დარჩა ასეთი მამის, როგორზეც ყველა ცონებობდა.. ერთხელ ეკლესიაში ვუთხარი ჩემი გმრიი ხართქო და რაც არ უნდა მოხდესს მამაშეის ღირსებას გაუფრილდი თქო.. 3 კვირის წინ უწყება მოუვიდა, მამას ორგანიზაციიდან და წაიყვანეესს... ზუსტად იმის გასაკეთებლად რასაც მაამისი აკეთებდა... რა თქმა უნდა ერთი წუთიტაც არ უფიქრია ხელის ჩაქნვაა.. არჩევანის წინაშე არ დავაყენებდი ან მამა ან მე თქოო... გავუშვი და თავბედი ვიწყევლე. მას შემდეგარც მისი ხმა გამიგონია და არც მოუწერია. არცარავინ იცის მასზე არაფერიი .. მე კი აქ ვარ....
–ყველაფერი გასაგებია !!!
საბამ ეს თქვა და ზღვისკენ გაიხედა.. მზე უკვე ჩსულიყო ..... ბნელდებოდაა.. მე მას შევხედე,.. პირველად გავუზრიარეე გრძნობები ადამიანსს , ძალიან მესმიამოვნა ბოლომდე დავიცალეე. ნიკამ შემომხედა და კვლავ გამიღიმა ... ასე მიყურებდა უცებ კი წამოხტა და მითხრა ...
–წამოდი!
–სად?
–წამოდი გზაში აგიხსნი!
მე ავდექი კედები ჩავიცვი და უკან გავყევიი...ძალიან დავიბენი , რადგან გეზი იქვე მდებარე ტყისკენ ქონდა აღებული .....
