uKaReBa

ისე ძალიან მომნატრებიხარ
სული გახლეჩილ ფიქრებს დარაჯობს...
როდის ამავსე ასე პირთამდე
როდის მოხვედი?-უკვე არც მახსოვს!

uKaReBa

სიყვარული ნარკოტიკს ჰგავს.თავიდან ეიფორია,სიმსუბუქე და სრული გალღობის შეგრძნება გეუფლება.ჯერ ღრმად არ შეგიტოპავს და თუმცა შეგრძნებები მოგწონს,მაინც გჯერა,რომ ნებისმიერ წუთს შეგიძლია,განზე გადგე.საყვარელ არსებაზე დღეში ორ წუთს ფიქრობ და მერე სამი საათი ივიწყებ.მაგრამ თანდათან ეჩვევი ამ ახალ შეგრძნებებს და სრულიად დამოკიდებული ხდები.და მაშინ უკვე სამ საათს ფიქრობ,ორი წუთით კი ივიწყებ.თუ საყვარელი არსება გვერდით არ გყავს,იმასვე შეიგრძნობ,რასაც ნარკომანი,წამალს რომ წაართმევენ.ასეთ წუთებში იმ ნარკომანივით,რომელსაც ერთი დოზის გულისთვის შეუძლია,იქურდოს,მოკლას,თავი დაიმციროს,შენც მზად ხარ ყველაფერი გააკეთო სიყვარულისთვის...

uKaReBa

არასოდეს ვიცოდი, რა იყო დედობა... არც ახლა ვიცი, იმიტომ რომ შვილი არ მყავს... მე არავინ მიტარებია მუცლით,არასდროს... არასდროს გავუღვიძებივარ ღამით მის ტირილს და არც არაფერი მსგავსი, უბრალოდ, ვიცოდი რომ ეს ძალიან რთული იყო, და დიდ პასუხისმგებლობას მოითხოვდა, მაგრამ მაინც ვერასოდეს ვგრძნობდი მის სირთულეებს... ეს ყველაფერი მხოლოდ თეორიულად ვიცოდი...
ერთხელ ვიგრძენი მისი არსი... თუმცა არა მაშინ, როცა დედა გავხდი, არამედ 16 წლის ასაკში...

uKaReBa

თუ გიყვარს ბედნიერი უნდა იყო.... თუმცა... როდესაც გიყვარს.. როდესაც გეფიქრება.. როდესაც გენატერაბა... როცა გტკივა.. როცა ეს ცხოვრება მის გარეშე არარაობად გეჩვენბა... ფიქრობ რომ უფერულია ცისარტყელა...კარგავ რწმენას ... როცა იღლები ბრძოლით,ნებდები ...

uKaReBa

დამიბრუნეთბავშვობა... დამიბრუნეთ ფერადი წლები !... დღეებიც... საათებიც... წუთებიც... წამებიც... გემუდარებით დამიბრუნეთ !... შეგევედროთ ? - სხვაგვარად როგორღა შეგევედროთ....

« 1 2 ... 19 20 21 22 »