თუ გიყვარს ბედნიერი უნდა იყო.... თუმცა... როდესაც გიყვარს.. როდესაც გეფიქრება.. როდესაც გენატერაბა... როცა გტკივა.. როცა ეს ცხოვრება მის გარეშე არარაობად გეჩვენბა... ფიქრობ რომ უფერულია ცისარტყელა...კარგავ რწმენას ... როცა იღლები ბრძოლით,ნებდები მასზე მხოლოდ ოცნებას,... მაგრამ, მაგრამ.. ის რომ ერთი წამი ფიქრდები იმაზეც რომ სიყვარული ეს ის გრძნობა, რომელიც კი არ აშავებს, არამედ აფერადებს სიცოცხლეს, კი არ გრთგუნავს სიხარულს გმატებს, სიყვარულით გგონია მთებს შეუცვლი ადგილებს, უფრთოდ გაფრინდები ,ზღვის ტალღებში თევზივით იცურებ და შენ ის ქალთევზა იქნები, რომელიც არავის უნახავს და შენი ნახვით დაარწმუნებ რომ რაღაც არაჩვეულებრივი მართლაც არსებობს მდედამიწაზე... რომ ბევრი რამაა მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში.. ამ ცხოვრებას კი სწორად სიყვარული მატებს ხასხასა, ნათელ, თბილ ფერებს... სიყვარულით ერთი წამით თუნდაც ერთი წამით გაივლებ გონებაში რომ თავად შენ ხარ სიყვარული.. რომ ოცნებას რეალობად აქცევ... და ამით ცას ვარსკვალავებს და ამ ცხოვრებას ბედნიერ.. ლმაზ.. წამებს მოწყვეტ...ისევ ბანალურობა
