სიყვარული არც ისე ადვილია 5
საღამოზე უკვე მშობლები მოვიდნენ. მე ჩემს ოთახში ვიყავი. ჩემი ძმა შემოვარდა. -ჩქარა გარეთ გამოდი გიძახიანნ
-კარგი მოვდივარ-შიშით გავედი მისაღებ ოთახში არ ვიცოდი რას მეტყოდნენ ან როგორ დამსჯიდნენ.ძალიან მეშინოდა ცხოვრებაში პირველად შემეშინდა ესეე .
მივედი. დედას და მამას მკვდრის ფერი ედოთ სახეზე.
-მოდი აქ მარიი და დაჯექიი დროზეე.
-დედაა მომისმინე მე არ მინდოდა ესე მომხდარიყოო გთხოვთ მაპატიეთ ..
-მე ვიციი რა უნდა გაპატიო და არაა.-მითხრა დედამ მაღალი ტონით.
-დედა მართლა გეუბნები იცოდე რომ მართლა არ მინდოდა ეს ასე ყოფილიყო არ ვიცოდიი რომ ამ ამბავს ასეთი შეედეგები მოჰყვებოდა მაპატიეე-საადაცაა ვიტირებდი.
-შენ მანქანა ჩამოგერთმევა მარი მძღოლთან ერთად ივლი ამიერიდან და ის მიგიყვანს სკოლაში და ის დაგელოდება შემდეგ ისევ წამოგიყვანს, ხოლო შენს მანქანას ვერ მიიღებ სანამ ჭკუას არ ისწავლი და მანამდე შენს ძმას ეყოლება ეგ მანქანა გასაგებია?
ფეხს ვერ გაადგავ სკოლის გარდა ვერსად და აღარც მასწავლებლებთან ივლი შენ თვითონ მოამზადე შენი თავი და ისწავლე გასაგებია???
-გასაგებია დედაა-ჩემს ოთახში შევედი.და მთელი დღე არ გამოვსულვარ.უცბად ტელეფონმა დარეკა.მივედი და ავიღე.
-ალო მარი შენ ხარ??-მითხრა ვიღაცამ არ ვიცოდი ვინ იყო.
-დიახ.ვინ ბრძანდებით?-გაკვირვებულმა ვკითხე
-დაჩი ვარ მარიი
-ჩემი ნომერი საიდან გაიგე????-ვერ ვხვდებოდი ვის შეიძლება ეთქვა.
-არ არის დიდი ქალაქი რომ ვერაფერი ვერ გაიგოო.. დღეს საღამოს რას აკეთებ??მინდა სადმე გავისეირნოთ, თუ რათქმაუნდა გცალია
-ვერ წამოვალ დაჩი, მშობლები არ გამომიშვებენ,იმის გამო მეჩხუბეს რომ ბაიკერების შეჯიბრებაზე ვიყავი და ელენეს ეს მოუვიდა , არ შემიძლია..
-იციი მემგონი პრობლემები არ შეგექმნება რადგან მამაშენს ვთხოვე და დამთანხმდა , კარგი კაცია მემგონი დედაშენს არ უნდა ჰგავდეს.
-რააა დაგთანხდა?
-კიი და საღამოს გამოგივლი და წავიდეთ, შენი სახლის წინ დაგხვდები-თან გაიცინა.
-კარგი ნახვამდის-ისეთი შეგრძნება მქონდა ცხოვრებაში რომ თითქოს დაჩისადმი გრძნობები გამიჩნდა და მემგონი შემიყვარდა კიდეც ჩემს თავში ვერ ვხვდებოდი რა ხდებოდა.
