uKaReBa

ამ შეშლილ სამყაროს შევეშვათ მე და შენ
წავიდეთ ტბის პირას ქოხი მაქვს დაწნული,
ბარათით ვაუწყოთ გაპარვა დედაშენს :
,,ტყის პრინცზე გათხოვდა დე შენი ქალწული“...


uKaReBa

ერთ დროს თავს ვგრძნობდი მეტად მეფურად,
მით რომ ვიყავი მარტო, ეული,
ვთვლიდი სამყარო ძეღვნად მერგუნა,
მაგრამ ხელთ მქონდა ერთი რვეული....


uKaReBa

მე მაგონდება

მე მაგონდება თვალები შავი,

ის გამოხედვა და ცივი მზერა.

რომც მოვიარო, ყაზბეგი ფშავი,

მომენატრება მე ამის მჯერა.

მე მახსენდება ღიმილი შენი,

არ მახსენდება ნანატრი სითბო.

« 1 2 ... 10 11 12 13 14 ... 21 22 »