uKaReBa

სიცოცხლისაგან მიტოვებული მე მიმატოვა სიკვდილმა
და ყველასაგან დაობლებული არ მიმატოვა ტკივილმა,
მე გამაღვიძა გულჩათხრობილ სევდის კივილმა
და ამ სიცოცხლის უსამართლო მწარე ღიმილმა...

uKaReBa

სირთულიდან შევეჩვიე საყვედურს
უხეშობით გავიფუჭე ზმანება,
ყველაფერი ცუდი გულში დამჩემდა
და დღეს უკვე ყველა მე მემგვანება.

მერამდენედ დაატირეს გაზაფხულს
ეს უფალმა ალბათ თვითონ ინება,
დღეს მე ვინც გამაკრიტიკა,გამჭორა
ჩემგან რჩება სამახსოვროდ გინება.

uKaReBa

ბავშვი უკრავდა სტუმრების თხოვნით,
უცახცახებდა პატარა მხრები.
გარეთ კი თვითონ ბუნების ნებით,
თავგანწირულად დნებოდა თოვლი.

ჩნდებოდა მიწა, სველი და შავი,
როგორც დაწრეტილ მდინარეს ფსკერი.
და ხეებს, თუმცა არ ედოთ ფერი,
მაინც ამაყად ეჭირათ თავი.

« 1 2 ... 15 16 17 18 19 ... 21 22 »